به یاد یاران مفقودالاثر

مادرم هر بار برگ لاله‏اى بو مى‏کند

کوچه‏هاى منتظر را آب و جارو مى‏کند

باغ از بوى نجیب یاسمن پر مى‏شود

یادگار سینه‏ى سرخش گل به گیسو مى‏کند

شبنم شعر عطش، از برگ باور مى‏چکد

تا فلق، تبلیغ پرواز پرستو مى‏کند

هر سحر از سمت خوبیها، نسیمى مى‏وزد

گرد دل را مى‏تکاند، عشق را رو مى‏کند

تا پدر یک لب تبسم، بین ما قسمت کند

صبر را با خون دل، سنگ ترازو مى‏کند

این طرف از سینه‏ها هیهات جارو مى‏شود

قاصد ابهام آن سوتر هیاهو مى‏کند

با عطش با زخم باید عهد را تجدید کرد

اللهم الرزقنا شهادة فی سبیلک
یاعلی
گمنامی تنها برای شهرت پرست ها
درد آور است وگرنه همه اجرها
در گمنامی است
....................................
دیروز دنبال گمنامی بودیم
و امروز مواظبیم ناممان
گم نشود !!!
جبهه بوی ایمان میداد و
اینجا ایمانمان بو میدهد !
دیروز از هر چه بود گذشتیم،
امروز از هر چه بودیم!
آنجا پشت خاکریز بودیم
و اینجا در پناه میز!

گل ناز

تقدیم به شهید محسن سیفی

بستند از این پنجره‏ها بازترین را

بردند به انجام، سر آغازترین را

بال و پر ما ریخت همان دم که گشودند

بال و پر معراجى پروازترین را

در جنگلى از سرو، دریغا تبر مرگ

انداخته از پاى سرافرازترین را

اى چشم! تو را جرئت آن بود که بینى

بسته است اجل چشم نظر بازترین را

اى دل تو نگفتى زچه در گل بگذاریم

از جمله‏ى گل‏هاى جهان نازترین را

بر طبل عزا باز بکوبید و بیارید

با زین نگون مرکب تکتازترین را

افسوس که دمساز ، سکوت است و سکوت است

با حنجره‏ى عشق هم آوازترین را

از جمله‏ى غم‏هاى جهان داغ تو اى مرد!

داده است به من خانه براندازترین را

یادت نرود شعر ، که خالى بگذارى

در محفل خود جاى غزلسازترین را

صد شکر که صد پنجره با یاد تو باز است

بستند گر از پنجره‏ها بازترین را