اى عشق، ببار بر سرم رحمت خویش اى عقل، مرا رها کن از زحمت خویش
از عقـــــــل بریدم و به او پیـــــوستم شاید کشدم به لطف در خلوت خویش
*** رباعیات امام خمینی(ره)***
اى یاد تو روحبخش جان درویش اى مهــــــــرِ جمالِ تو دواى دلِ ریش
دلها همه صیدهاى در بند تواند جوینده توست هر کسى در هر کیش
***رباعیات امام خمینی(ره)***
افتاده به دام شمع، پروانه دل حاشا که رها کند غمش، خانه دل
مطرود شود ز جرگه درویشان دیوانه وشى که نیست دیوانه دل
***رباعیات امام خمینی(ره)***
فرهادم و سوزِ عشق شیرین دارم امّـــــید لقــــاء یـــــار دیـــــرین دارم
طاقت ز کفــــم رفت و ندانم چکنم یادش همه شب در دل غمگین دارم
***رباعیات امام خمینی(ره)***
از صـــــــــــوفىها صفـــا ندیدم هرگز زین طایفه من، وفا ندیدم هرگز
زین مدّعیان که فاش اناالحق گویند با خـــودبینى، فنا ندیدم هرگز
***رباعیات امام خمینی(ره)-فیض وجود***
گر اهل نهاى زِ اهلِحق خرده مگیر اى مرده، چو خودْ زنده دلان مرده مگیر
برخیز ازاین خواب گران، اى مهجور بیدار دلان، خواب گران برده مگیر
جــــــز فیض وجود او، نباشد هرگز عکس نمود او، نباشد هرگز
مرگ است، اگر هستى دیگر بینى بودى جز بود او، نباشد هرگز
***رباعیات امام خمینی(ره)-فیض وجود***
آن کیست که روى تو به هر کوى ندید؟ آواى تو در هر در و منزل نشنید؟
کو آنکه سخن ز هرکه گفت، از تو نگفت؟ آن کیست که از مى وصالت نچشید؟
یاران، دل دردمندِ ما را نگرید طوفانِ کُشنده بلا را نگرید
از ما دلِ بیقرار و پرشور و نوا فارغْ، دلِ یارِ بىوفا را نگرید
آن کس که ره معرفت اللّه پوید پیوسته زِ هر ذرّه، خدا مىجوید
تا هستىِ خویشتن فرامُش نکند خواهد که زِ شِرک، عطر وحدت بوید
