به یاد یاران مفقودالاثر

مادرم هر بار برگ لاله‏اى بو مى‏کند

کوچه‏هاى منتظر را آب و جارو مى‏کند

باغ از بوى نجیب یاسمن پر مى‏شود

یادگار سینه‏ى سرخش گل به گیسو مى‏کند

شبنم شعر عطش، از برگ باور مى‏چکد

تا فلق، تبلیغ پرواز پرستو مى‏کند

هر سحر از سمت خوبیها، نسیمى مى‏وزد

گرد دل را مى‏تکاند، عشق را رو مى‏کند

تا پدر یک لب تبسم، بین ما قسمت کند

صبر را با خون دل، سنگ ترازو مى‏کند

این طرف از سینه‏ها هیهات جارو مى‏شود

قاصد ابهام آن سوتر هیاهو مى‏کند

با عطش با زخم باید عهد را تجدید کرد