الا شهر خرم ، الا شهر خون‏

که شد از ستم خاک تو لاله‏گون‏

الا خطه‏ى نغز و پدرام و پاک‏

درخشنده چون گوهر تابناک‏

الا نامور شهر ایران زمین‏

قوى پایه چون باروى آهنین‏

سرافراز و ستوار چونان سپهر

ز سختى به هم در نیاورده چهر

تو بر تارک این وطن افسرى‏

تو جانى ، نه کز جان ما برترى‏

تو فرزند دلبند این میهنى‏

که امروز در پنجه‏ى دشمنى‏

از این پیش بوم تو آباد بود

روان تو خرم دلت شاد بود

مقیمان تو جملگى شادخوار

همه سخت‏کوش و همه مرد کار

به هر برزنت بود شور دگر

نشاطى دگرگون سرورى دگر

به خاک تو بوزینگان تاختند

دریغا که قدر تو نشناختند

به بام و درت آتش افروختند

که از شعله‏اش جان ما سوختند

شکستند آن حرمت و قدر تو

بخستند آن روى چون بدر تو

همه طاق و ایوان تو شد خراب‏

وزین جور شد چشم گردون پرآب‏

همه نخل‏هاى تو از پا فتاد

از این غصه خون در دل ما فتاد

همه خاکت اى شهر دلدادگان‏

عجین گشت با خون آزادگان‏

همه برزن و کوى و بازارها

کنام ددان گشت و کفتارها

برو بومت از جور ویرانه شد

به ویرانه‏ات بوم را خانه شد

کنون اى دلارام من شادباش‏

ز بند غم و رنج آزاد باش‏

که اینک دلیران ایران زمین‏

سرافراز گردان با داد و دین‏

هژبران نستوه دشمن شکار

چو شیر ژیان در صف کارزار

همان قهرمانان گردنفراز

به پیکار خصم دغل پیشتاز

همان سخت کوشان عزم آهنین‏

به میدان پیکار شورآفرین‏

سپاه خمینى امام عزیز

سرافراز گردان دشمن ستیز

دلیران ارتش یلان سپاه‏

برآرنده‏ى گرد آوردگان‏

بسیج عشایر که گاه نبرد

برآرد ز جان بداندیش گرد

بسوزند بنیاد بیداد را

بکوبند فرعون بغداد را

تو اى مرز فرخنده‏ى دلگشاى‏

دمى باش آرام و لختى بپاى‏

تو را باد اى شهر غمگین نوید

که اینک سپاه خمینى رسید