اى شهر خرم ، شهر خون ، شهر شهادت

وى مهد مردان دلیر و باشجاعت

صدها دلاور مرد با ایمان در اینجا

داده است بر جانانه‏ى خود جان در اینجا

اینجا به خون عاشقان گردیده گلگون

صد لاله خفته بى‏صدا در بستر خون

در شهر خرم ، شهر پاکان ، شهر عشاق

بودم ز جان و دل به دیدار تو مشتاق

بوى جنان مى‏آید از هر سو به سویم

اى عزت و شأن و شرف ، اى آبرویم

من دیده‏ام در خون آتش بودنت را

من دیده‏ام صد زخم خونین تنت را

اى تربت پاکت جهان را مظهر عشق

وى توتیاى دیدگان لشکر عشق

آواى حق از ناى پرخونت خروشید

خون در دل دلدادگان چون باده جوشید

با بال همت سوى تو پرواز کردند

تکبیر عشق و عاشقى آغاز کردند

راندى ز خود تا جمله‏ى دلمردگان را

روح دگر آمد دل افسردگان را

تا پرچم خونین تو رنگین کمان شد

خرم به ذکر نام تو روح و روان شد

از کوچه و پس کوچه‏هایت گشته آغاز

آواى خرم گشتنت ، اى شهر خون ، باز

شادم چو « رنجى » زان که مهمان تو هستم

خرم از آنم ، کز مى عشق تو مستم

شب‏ها به سنگرها دعاى عشق خواندند

در روز روشن دشمن از این خانه راندند

سوى خدا چون مرغ عاشق پر گشودند

با یاد او از دل غبار غم زدودند

آخر تو را از دست دون آزاد کردند

ویرانه‏هایت را به خون ، آباد کردند