روایت شهید حسن...

ای سینه ات شکسته تر از سقف آسمان
ای اشک تو بهانه ی این چشم خون فشان

کار دلم ز آه گذشته بعید نیست
از سوختن سیاه شود لوح کهکشان

آغاز زندگانی ما با نماز بود
برخیز و یک نماز دگر با علی بخوان

پیراهن فراق و گریبان صبر چاک
تا عمر دارم از تو به دل دارم این نشان

تنهایی ام نگفتنی و غم شنیدنی
بی تو غریب تر شوم ای یار همزبان

از کوچه می گذشتم و دیدم دلم گرفت
یاس مرا ز شاخه شکستند ناگهان
***جعفر رسول زاده***