شکوه بى‏مانند

تقدیم به پدران شهید داده

بلند قامت صبر ، اى شکوه بى‏مانند

به دست بوسى تو اهل عشق مى‏آیند

به بى‏کرانگى‏ات رشک مى‏برد هامون

به استقامت تو غبطه مى‏خورد الوند

چو دست‏هاى دلت عشق در زمین مى‏کاشت

ز عرش بر تو ملایک سجود آوردند

به دست خویش سپردى به خاک ، قلبت را

بزرگوار و سخى ، عاشقانه ، با لبخند

مرا به ساحت خود اى بزرگ ، راهى ده

چنین زبون و گرفتار و خاکى‏ام مپسند

منم حقارت ماندن ، تویى حکایت رشد

بده به جارى فریادها مرا پیوند

شکفتن گل سرخت به خون ، مبارک باد

از این چنین پدرى ، آن چنان سزد فرزند

به مهربانى‏ات اى خوب ! فصل پرواز است

ز بال بسته‏ى ما هم به لطف ، بگشا بند

من ابر تیره دلم ، گریه عادت است مرا

تو چشمه سار زلالى ، تو جاودانه بخند

به دست پر کرمت بوسه مى‏زند خورشید