روایت شهید حسن...

عـــــــاشق روى توام، دست بـــدار از دل من         به خـــدا! جــــــــز رخ تو، حل نکند مشکل من

مهـــــــــر کـوى تو، در آمیختــــه در خلقت ما          عشق روى تو، سرشته است به آب و گل من

نیست جــــز ذکر گل روى تـــو، در محفــل ما          نیست جــــز وصل تـــــو، چیز دگرى حاصل من

پاره کن پــــــرده انـــــوار، میـــان من و خـــود           تا کند جلــــــوه، رخ مـــــــاه تو انـــــدر دل من

جلـــوه کن در جبــــــــل قلب من، اى یار عزیز          تــــا چــــو مـــوسى بشود زنده، دل غافل من

در ســــراپــــــاى دو عالم، رخ او جلوه‏گر است         کـــــه کنـــــد پــــــوچ، همـه زندگى باطل من

مــوج دریاست جهان، ساحل و دریایى نیست         قطـــــره اى از نــــم دریاى تو شد، ساحل من

زد خلیل، عالـــم چون شمس و قمر را به کنار         جلــــــــوه دوست نباشد، چـــو من و آفل من