تـــا در جهــــــان بــــــود اثر، از جــــاى پاى تو تا نغمــــهاى بــــود به فلک، از نداى تو
تا ساغر است و مستى و میخوارگى و عشق تا مسجد است و بتکـده و دیر، جاى تو
تــــــا هست رنگــــــى، از سخــــن دلــپذیر تو تا هست بویـــــى، از تو و از مدّعاى تو
تـــــا هست واژه اى ز تــــــو در بین واژه هـــا تا هست رونقــــى ز تو و گفته هاى تو
هـرگز نه آنچه در خور عشق است و عاشقى تا یک نشــــــــــانهاى نبود، از فناى تو
