باید از آفــــــــاق و انفس بگذرى تا جـــان شوى و آنگه از جان بگذرى تا در خور جـــانان شوى
طُـــــــرّه گیســـــــــوى او، در کف نیاید رایـــگان باید اندر این طریقت، پاى و سر چوگان شوى
کـــــى توانــــــى خواند در محراب ابرویش نماز؟ قـــــرنها باید در این اندیشه، سرگردان شوى
در ره خــــــال لبش، لبـــــــریز بــــــاید جــام درد رنج را افـــزون کنى، نى در پى درمان، شوى
در هواى چشم مستش، در صف مستان شهر پاى کوبى، دست افشانى و همپیمان شوى
این ره عشق است و اندر نیستى حاصل شود بایدت از شـــــوق، پروانه شوى؛ بریان شوى
