آنان که در حریم و لا پا گذاشتند

دل را کنار برکه‏ى خون جا گذاشتند

در سینه نقش عشق و محبت رقم زدند

و آن را براى ما به تماشا گذاشتند

آنان رها ز پیچ و خم آرزو شدند

ما را به غربت دل خود واگذاشتند

آنان که رفته‏اند به معراج عاشقی

پا از ثرى به بام ثریا گذاشتند

دل نیت وصال تو را داشت روز و شب‏

یغماگران دیده‏اش آیا گذاشتند؟

او را میان وسوسه‏هاى حقیر خویش‏

نامردمان شهر چه تنها گذاشتند!

شوریدگان عشق به همرنگى جنون‏

چون باد سر به سینه‏ى صحرا گذاشتند

با عشق، سرنوشت زمین را رقم زدند

با خون به پاى عهد خود امضا گذاشتند

اى دل بیا و راه حسین (ع) انتخاب کن‏