مـــــا نــــدانیم که دلبستــــه اوییم، همه مست و سرگشته آن روى نکــــوییم، همه
فـــــارغ از هر دو جهانیم و ندانیم کـــه ما در پــــى غمــــــــزه او بادیـــه پوییــم، همه
ســــاکنان در میخـــــانه عشقیم، مـــدام از ازل، مست از آن طــــرفه سبوییم، همه
هر چه بوییم ز گلزار گلستـــان وى است عطـــر یـــــار است که بوییده و بوییم، همه
جــــز رخ یـــــار، جمالــــى و جمیلى نبود در غم اوست که در گفت و مگوییم، همه
خود ندانیم که سرگشته و حیران همگى پــــى آنیم کــــه خـود روى به روییم، همه
